föstudagur, 3. október 2008
Endur
Hægan hægan. Listin ku aldrei blómstra meir en á tímum fjárhagsþrengsla. Ég á því von á að andi minn rísi úr viðjum slens og transfitusýra, vaxi og dafni innan um íslensku meðbræður sína, (veit ekki hvort andar hafi þjóðerni, ég held að passinn minn sé stílaður á skrokkinn) nærist á lofti, kölkuðu vatni og hafragraut þangað til hann nær fullkomnun sinni. Já, kæru vinir, við skulum ekki örvænta. Af fjárhagskreppum getur aðeins hlotist eitt: andlegur þroski.... Þetta er í rauninni allt svo fallegt... Díses, ég er farin að horfá OC.
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
1 ummæli:
Einhvers staðar heyrði ég að á tímum sem þessum væri best að vera listamaður, því þeir hefðu það hvort sem er alltaf skítt og finndu því minnst fyrir kreppunni... Það var kannski samt ekki verið að tala um listamenn sem eru enn að nema sína list í rándýra skólanum sínum í rándýru landi...
Skrifa ummæli