Ég get sko sagt ykkur það, kæru landsmenn, að hér á Englandi eru sjálfsalar í sumum matvöruverslunum. Þetta er svo móðins hérna að ekki er nóg með það að hægt sé að lána sjálfum sér bókasafnsbækur einsog ýmis mæt bókasöfn föðurlandsins hafa að vísu tileinkað sér heldur fær maður sjáfur að tína plastklædd matvæli uppúr körfunni sinni (bara fyrir körfufólk) og láta sjálfsalann segja "bíb" við þau áður en maður síðan stingur þeim ofan í plastpoka. Þetta kalla ég módern.
Nú veit ég ekki hversu mörg ykkar muna eftir vigtunum góðu í ávaxta & grænmetisdeildum stórmarkaðanna hérna í denn. Mér er að minnsta kosti í fersku minni spennan sem skapaðist í barnshjartanu mínu þegar innkaupakarfan með mömmu aftaní nálgaðist grænmetið, óvissan um hvort grænmeti yrði yfir höfuð keypt þann daginn, léttirinn þegar Hófí systir var ekki með og ég, tatata...stóð ein að takkaborði grænmetisvigtarinnar! Meðan mamma týndi gulu eplin til í poka stóð ég hjá einsog gammur, tilbúin að hrifsa af henni pokann og skellonum á vigtina. Ef Hófí var með í för var um að gera að vera snögg og finna fokking gulueplatakkann áður en neglurnar á Hófí komust í hann...minn poki, minn takki!
Úff, sorrý hvað ég varð spennt yfir þessu, en sum sé: sjálfsalarnir í Mark's & Spencer og félögum gera það sama fyrir mig og vigtin í grænmetinu forðum daga; þeir láta mér líða einsog ég hafi tilgang, einsog ég sé einhver. Þeir láta mér líða einsog ég sé BÚÐARKONA.
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
10 ummæli:
Sjitt Guðbjörg!!! Afhverju hefurðu aldrei farið með mig í svona blíp-búð?? Ég er þrælspenntur fyrir þessu! Ég var nefnilega alveg á leiðinni að pissa á mig að rifja upp grænmetismiða minninguna! Nema að ég var aðeins kræfari en þú greinilega, ég tók á rás að tækinu um leið og ég kom inn í búðina og hætti ekki fyrr en mamma dró mig í burtu allan merktan tómötum og agúrkum! Ég sé það núna, afhverju ég er svona mikið grænmeti á köflum! Þetta eru skemmdir frá æsku, sjiiiiitttt! ÁGJ
þetta kallast góð sölumennska...manneskjur sem annars hafa ekkert gaman að búðum finna nú fyrir spenningnum! velkomin í heim búðaelskanda!!!
Mitt fyrsta draumastarf var að verða búðarkona! ...Svo reyndar uppfyllti ég þann draum, og varð fyrir draumbrigðum
Mér var einu sinni hent út úr Kaupfélaginí Hrísey, sællar minningar, þegar eg var búin að merkja heila hillusamstæðu af mat með mismunandi grænmetis og ávaxtamiðum
Ha ha, ég var svo ljónheppin að geta aðstoðað fólk prívat og persónulega við grænmetisvigtina hérna á Fosshóli í denn, búðinni við Goðafoss. Ég varð nefnilega búðarkona 14 ára og hef sjaldan skemmt mér jafnvel í nokkru þjónustustarfi. Má rekja það til karaktera og uppákoma sem einhverjar urðu á hverjum einasta degi! Einu sinni nefnir viðskiptavinur við eiganda að jógúrtin rynni faktískt út sama dag. Viðbragðið var: Geturðu ekki bara borðað hana á leiðinni heim...?
leiðinlegt að hafa eyðilagt þessa nautn fyrir þér í æsku, Guddulingur ;) Er biturð þín vegna þessa ástæða þess að þú virðist ekki vilja tala við mig á Skype lengur? híhí ;) Passaðu nú að missa þig ekki í kaupæði í M&S, hehe
Þið eruð greinilega mun verr upp alin sum hver en ég. Aldrei kom mér það til hugar að misnota grænmetisvitin á þennan hátt. Það var bannað. Ja hjarna, ég er nú bara hissa á að þið hafið ekki endað í dópinu bara.
Það gleður þig eflaust að komast að því að í amk. einni af hinum séríslensku Krónu-verslunum getur maður nú afgreitt sig sjálfur.
Þetta eru gleðifréttir Smali góður og mun ég svo sannarlega beina viðskiptum mínum til Krónunnar, þeirrar mætu verslanakeðju, í sumar.
"er ekki kominn tími til að blogga? er ekki kominn tími til að blogga?, blogga, blogga blogaaaaaaaa ???(sungið við lagið "Er ekki kominn tími til að tengja")
Skrifa ummæli